17 augustus

Vorig weekend hebben we laatste voorbereidingen voor de IKFS afgerond . Het onderwaterschip is grondig geschrobd en de wateren van Hindelopen zijn alvast verkend tijdens de laatste trainging . Ook hebben we een nieuwe huik (Bedankt sponsoren!!!) en is het grootzeil weer in tip top staat. We zijn helemaal klaar voor de IFKS en hebben er ontzettend veel zin in! Hopelijk zien we jullie komende week op het water!

Dag 1 – Hindelopen

We zijn begonnen!! De eerste wedstrijd van de IFKS skûtsjesilen in Hindelopen zit er op. Onze start had beter gekund, de komende wedstrijden gaan we proberen om dichter op de lijn te zitten en ook qua acceleratie hebben we wat leerpunten meegenomen. De snelheid zat goed, eerste rak omhoog misten we wat hoogte maar met wat trim-aanpassingen waren we uiteindelijk daar ook tevreden mee. Na de boventon hebben we ons lang gehandhaaft op de 8e plek. Bij een aanval bij de onderton op de Frye Fresena (bekende uit de C) hebben we een plekje gepakt maar daardoor ook een gat gecreëerd waar de TT in kon duiken. Oftewel nog steeds 8e. Omhoog zaten we een tijd in de tang bij andere schepen waardoor we later konden klappen dan we wilden. Dit leidde tot het enigszins overzeilen van de ton. Dit gecombineerd met een gunstige wind shifting voor het bakboord deel van het veld zorgde ervoor dat het veld waanzinnig dicht bij elkaar kwam. De finish was voor de wind en we lagen met 4 boten op enkele centimeters. Het was 8e of 11e! Uiteindelijk zijn we derde van dat setje geworden en op de 10e plek geëindigd. We hebben een goed geboel overgouden aan vandaag, omdat we lekker meekwamen. Dit smaakt naar meer!

Dag 2 – Stavoren

Dag 2 van de IFKS skûtsjesilen, op het IJsselmeer voor de kust van Stavoren. Na een discutabel moment aan de start waarop wij met de rode vlag in de binnenzak over het hart gestreken hebben, rondden wij als 12e de bovenste ton. Na de matige start gingen we niet bij de pakken neer zitten, maar deden we er alles aan om hoger en sneller dan de rest te varen. Gelukkig hadden we gister al goed geoefend met naar voren zeilen, waaruit klaarblijkelijk belangrijke lering getrokken is. Met een vrije lijn op het voor de windse rak kachelden wij stoïcijns richting de gate, een handvol schepen die de vakantieafslag door België genomen leken te hebben achter ons latend. De focus bleef aan en een aan de windse finish werd aan de horizon van het IJsselmeer tentoongespreid. Zonder bluf heb je niet geprobeerd het onderste uit de kan te halen, zo dacht ook Aeger.’Wachten!’ Riep hij zelfverzekerd. Of het de verbluffing was of het daadwerkelijk opvolgen van het bevel zullen we misschien wel nooit weten, maar zeker is wel dat wij de nodige hoogte konden pakken om, omringd door 3 andere schepen, de finish te halen. En daar bleef het niet bij. Met een focus die op de millimeters zijn invloed uitoefende trokken wij, wederom zoals we gister geoefend hadden, wél aan het langste eind en stoven wij langs de 3 omliggende boten al juichend nu wel als 7e de finish over. De route naar de plek is belangrijker dan de plek zelf, en al helemaal als je jezelf blijft verbeteren. Er zit een stijgende lijn in, maar de duidelijkste trend is misschien wel het feit dat we, ook bij een tegenvallend begin, naar voren kunnen blijven zeilen. Nu linkerrijtje, straks alle boten links laten liggen.

Dag 3 – Heeg

Je hebt van die dagen dat het goed voelt. Dat die tinteling al bij het ochtendgloren geruisloos de bonkende aderen in het hoofd schoon spoelt. Op ons thúswetter hadden we het plan om te knallen en de afgelopen dagen gaf ons al het idee dat er een keer meer in zou moeten zitten. Beter starten. Dat was het devies. Met een aantal oefenstarts, een scan van de wind op de baan en Martijn als extra middendekker op het onderlijk waren we er klaar voor. De focus stond scherp afgesteld. Met een statig windje 2/3 lagen we prachtig als bovenste schip bij het startschip. We waren volledig baas, maar De Skeakel probeerde om te kijken of er nog een gaatje ontstond, dat gebeurde niet. Met een klein kusje op onze kont moesten ze een rondje draaien, maar een algeheel vals liet ze leven. Deze start smaakte echter naar meer en met hetzelfde plan vertrokken we de volgende start met enkel Blauhús boven ons bij het schip. We liepen met gunstig lij mooi voorbij de mannen uit Blauwhuis.Met een iets ruimende wind aan de rechterkant van het veld besloten we met een stuurboordslag op tijd die kant op te gaan. Een goede keuze, zo bleek. We gingen achter de Rearder Hoek om de bovenste ton met vlak achter ons de KR, Dokkem en Deviatie. Langzaam liepen we wat in en na een goede onderton ronding (er lag een Olympische Baan) gingen we strak langs de rand van het wedstrijdveld weer naar de rechterkant van de baan. Achteraf gezien wat eerder terug moeten gaan naar bakboord, aangezien we wat snelheid verloren, maar geen man of vrouw over boord. Met de KR achter ons en de Roeken voor ons hadden we vervolgens twee plannen: verdedigen of aanvallen. Met het mes tussen de tanden tuurde Thomas naar de KR bij de laatste keer omhoog richting de finish. Zij klappen, wij klappen, dacht onze adviseur. En zo geschiedde. Met twee overstagen kachelden we solide richting de lay-line naar de finish. De Roeken lieten onze hartslag nog iets stijgen op de laatste bakboordslag toen ze met een wippertje finishten, maar zonder problemen kwamen we als Gorredijkse haviken achter de Roeken aan. De KR werd succesvol achter ons gehouden en zo hebben we ons eerste podium te pakken deze IFKS! We voelen de support door en door, waarvoor nogmaals veel dank! Vanavond een foto van de prijsuitreiking!